Een meisje van zeven glijdt met haar twee zusjes lachend en spelend op lakschoentjes door de gangen van het ziekenhuis, waar haar doodzieke moeder haar laatste dagen beleeft. De meisjes zijn er kind aan huis, ze komen elke dag op bezoek. Het zijn de lakschoentjes die een scherpe herinnering vormen aan deze tijd, waarin haar vader na de dood van zijn vrouw al snel hertrouwt om voor zijn dochtertjes een stabiele omgeving te creëren. Zoals ook de sandalen van de heeroom van haar tweede moeder, de queenies van dansles en de witte verpleegstersschoenen symbool staan voor steeds een andere fase in de ontwikkeling van de vertelster. Ze vormen de ijkpunten in een verhaal over opgroeien in een snel groeiend katholiek gezin in naoorlogs Nederland. Een verhaal ook over aanpassing, overleving en fantasie waarin een helder en voor velen herkenbaar en mild humoristisch beeld geschetst wordt van de jaren vijftig tot de jaren zeventig.
- Uitgeverij: Eigen beheer
- 18 mei 2022
- non-fictie